PHOTOGRAPHY WEBLOG

Vandaag opende het Nederlands fotomuseum de deuren aan de Witte de Withstraat in Rotterdam.

DE RAMP VAN ’53 door het oog van de media is de eerste tentoonstelling van het Nederlands fotomuseum.

Geen fotoredactie die nu nog terugdeinst voor de harde werkelijkheid van drama's en rampen, zo bleek kort geleden maar weer eens in de media. Een krant toonde onverbloemd een foto waarop was te zien hoe Israëlische hulpverleners na een aanslag het afgescheurde hoofd van een terrorist oppakten. In 1953 niets van dit alles, terwijl er volgens de registers toch 1835 doden waren te betreuren. Alleen uit de verhalen van weleer is op te maken dat de beelden soms dramatisch waren: vooral de door het zeewater opgeblazen lichamen. (ANP)


foto Ed van der Wijk

In het februarinummer van het Belgische maandblad Ché showt niemand minder dan premier Guy Verhofstadt de allernieuwste mode. Een verborgen kant van de eerste minister? "Nee, hoor. Het gaat om een fotomontage", klinkt het bij Ché. De beelden zijn alvast hilarisch. Ook de premier zelf kan er nog om lachen: "Al is bij de échte Verhofstadt de inhoud belangrijker dan de verpakking", aldus diens woordvoerder.

Premier Verhofstadt poseerde niet zelf voor de Ché-fotograaf. Het maandblad stak een anoniem model in de allernieuwste trendy plunjes, en monteerde daar het hoofd van de eerste minister op, met grappige resultaten. Ook de bijschriften zijn om te lachen. Bij een wat nichterig geklede premier wordt de blazer zo aangeprezen: 'Alle olijfboeren dragen dit soort blazers'.

Bron: Het Laatste Nieuws.

Vanavond op Arte: Hôtel La Chapelle

Le photographe et son album. Documentaire over het provocerende werk van de Amerikaanse fotograaf David LaChapelle. Lichtjes bizar, vol kleur en soms ook wel omstreden, zo zijn de foto's van de hippe Amerikaanse fotograaf David LaChapelle. Madonna, Elton John en Drew Barrymore mochten de LaChapelle-behandeling al ondergaan.

Arte 20.15


foto David LaChapelle

Frank Vanhaecke, die het Provinciaal Museum voor Fotografie in Antwerpen zou gaan leiden, heeft de opdracht niet aanvaard. Vanhaecke werd eind oktober van vorig jaar door een commissie naar voren geschoven als de ideale man voor de job.

Vanhaecke werkt bij het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel, waar hij verantwoordelijk is voor de publicaties en werkte ook als freelance curator voor de diverse Europalia-tentoonstellingen. Normaal gezien zou hij op 15 januari officieel in dienst treden als directeur van het fotografiemuseum. Als reden voor het niet aanvaarden van de functie, geeft Vanhaecke dat hij met de Provincie Antwerpen "niet tot een akkoord kon komen over het ambt". Volgens Vanhaecke zijn er te weinig middelen om het museum op een
behoorlijke manier te laten functioneren.

Bron: De Morgen.

Fotograaf en beeldredacteur Gerard Hassing (55) van de Twentsche Courant Tubantia is woensdag plotseling overleden in een ziekenhuis in Hengelo, nadat hij dinsdag onwel werd tijdens het sporten. Hassing begon in 1969 bij de krant als laborant, werd 5 jaar later persfotograaf en in 1989 beeldredacteur. Hij was jarenlang bestuurslid van de vakvereniging NVF. Hassing won in 1976 een derde prijs in de strijd om Zilveren Camera.

Bron: Tubantia via Villamedia.

Thomas Schlijper heeft zijn site een fris nieuw uiterlijk gegeven. Gelukkig is de dagelijkse nieuwsfoto gebleven.

Even GEEN gepraat, geslijm en gekonkel van die 5 pakken en die dame met die Mooie Blouse.

Kasper van Kooten

Une femme
En panne
Une mère
Qui exagère
C’est tout c’que je sais
C’est tout c’que j’ai fait

Un moment, trop longtemps
J’ai oublié
Qui tu es

Trop tard
T’avais déjà fait ta part

Mon coeur s’en va
Tu ne l’attrapes pas

J’me fâche quand je pense
A tout c’qu’on aurait pu faire
Les milliers de jours de notr’vie

J’me fâche quand je pense
Qu’on aurait pu l’éviter
Si j’avais pas eu les yeux fermés

Mon coeur s’en va
Tu ne l’attrapes pas

De SGP vindt dat Tweede-Kamerlid Winnie de Jong de Kamer in diskrediet heeft gebracht door zich in pikante poses te laten fotograferen voor Panorama. Partijleider en lijsttrekker Van der Vlies vindt dat Kamervoorzitter Weisglas De Jong tot de orde moet roepen, maar die liet weten geen commentaar te geven op de foto's van De Jong in 'stoeipakje'.

De Jong zelf, lijsttrekker van Conservatieven.nl bij de komende verkiezingen, is duidelijk over haar motieven om te poseren. ,,Om kiezers te winnen natuurlijk!'' zegt ze in Panorama. In een vraaggesprekje bij de foto's laat ze verder weten dat haar hobby's politiek en seks zijn en dat volgens haar premier Balkenende ,,geen ballen heeft''.

SGP-voorman Van der Vlies is niet alleen boos over de reportage van De Jong. Hij wil ook dat Weisglas stappen onderneemt tegen de ,,evenzeer stuitende'' reclame van slipjesfabrikant Sloggi. Hierin is gebruik gemaakt van een foto van de Tweede-Kamerbankjes.

Bron: Algemeen Dagblad.

Anouk Hebing (24), fotografe voor het Utrechts Nieuwsblad, heeft de GPD-fotoprijs 2002 gewonnen. Zij won de jaarlijkse wedstrijd van de Geassocieerde Pers Diensten met een foto van het echtpaar Willempje en Elbert van Zoeren, gemaakt tijdens hun 70-jarig huwelijksfeest. De jury, bestaande uit Marco Okhuizen (winnaar Zilveren camera 2001), Mariette Wolf (voormalig directeur Nederlands Pers Museum) en Ruud Taal (directeur Capital Photo), koos de foto uit 428 inzendingen.

Anouk Hebing nam de twee mee naar de plaats waar ze elkaar ooit voor het eerst kusten. De jury is van mening dat de uitdrukking op de gezichten van de mensen, de twinkeling in hun ogen, natural, puur is. ‘Het is de grote verdienste van de fotografe dat zij dat ene moment heeft kunnen vastleggen.’ Alle ingezonden foto’s werden in 2002 voor de GPD gemaakt.

Het Museum voor Fotografie in Charleroi toont foto's afkomstig uit de archieven van 'le Quai d'Orsay', het Franse ministerie van Buitenlandse Zaken. Het zijn opnames uit vervlogen tijden, die mensen, steden, bouwwerken en landschappen uit verre landen in beeld brengen. De sepiakleurige foto's ogen exotisch en artistiek. Toch werden de meeste opnames destijds met een heel andere bedoeling gemaakt. Diplomaten worden geacht oog te hebben voor de zeden en gewoonten van de landen waar ze verblijven. In zekere zin zijn zij ook een beetje spion. Diplomaten informeren zich, en geven de ingewonnen informatie aan hun land door.

Vroeger verliep de communicatie met het vaderland grotendeels per brief. De Franse diplomatieke post bevatte al vanaf de 18de eeuw niet alleen brieven, maar ook tekeningen en etsen. Zo konden de hogere ambtenaren en bewindslui in Parijs zich een visueel beeld vormen van de landen waar hun diplomatieke vertegenwoordigers verbleven. In Charleroi kan men enkele voorbeelden van die vroege diplomatieke tekeningen zien. Al snel na de uitvinding van de fotografie, vanaf 1860, gaven de Franse diplomaten ook foto's met hun post mee.

De foto's werden meestal door professionele fotografen gemaakt, in opdracht van een of andere diplomaat. Dergelijke opnames konden strategisch heel nuttig zijn. Zo bewees een foto uit maart 1910 dat de toenmalige Tibetaanse Dalai Lama goed en wel in veiligheid was. Hij werd, samen met zijn gevolg, in zijn verbanningsoord in India gefotografeerd.

Lees verder in de Financieel-Economische Tijd.

Vanavond om 20:33 op Ned.3: Het uur van de wolf: Eva Besnyö, de keurcollectie.

Filmdocumentaire over Besnyö's loopbaan en het proces waarin ze afstand doet van haar levenswerk. De Nederlandse fotografe van Hongaarse afkomst is nu 92 jaar. Ze wil en kan nog zelf bepalen wat er overblijft voor het nageslacht. Door selectief foto's te bewaren en weg te gooien doet ze - met hulp - pogingen om haar oeuvre te bepalen. Zo blijft er, volgens eigen inzicht, een overzicht van haar werk achter. Haar laatste spaargeld wordt besteed aan afdrukken van de negatieven waar geen (goede) afdruk meer van bestaat. Met o.a. Ata Kando, Paul Huf, Michael Windig en Willem Diepraam. Regie: Leo Erken

Eva Besnyö werd in 1910 geboren in de Hongaarse hoofdstad Boedapest en emigreerde in 1932 naar Nederland. Ze viel onder meer op door haar aandacht voor het detail en haar zorgvuldige manier van foto's afdrukken. Ze wordt beschouwd als een van de belangrijkste Nederlandse fotografen sinds de jaren '40 en was een voorbeeld voor vele jongere collega's.

Hoewel ze geen oorlogsfotograaf was of fotojournalist, maakte ze talloze foto's tijdens de oorlog, en in de stad (haar woonplaats Amsterdam). Fotografie beschouwt ze als 'sociaal instrument'. Haar onderwerpen zijn zeer gevarieerd: van de vrouwenbeweging in Nederland (ze was ooit de fotografe van de Dolle Mina beweging), dorpjes in Hongarije tot portretfoto's van Nederlandse kunstenaars. In haar werk laat ze zowel de strijdlust als de kwetsbaarheid zien van de mensen voor haar camera. Ook toont ze huiselijke taferelen, het dagelijks leven van mensen, hun familie en werk. Eva Besnyö: "dat is veel moeilijker dan het vastleggen van uitersten, omdat je iets moet toevoegen aan het gewone.".

Ze geniet algemeen erkenning en waardering, wat onder meer blijkt uit de vele exposities waarbij ze op verschillende manieren betrokken is. In 1997 werd haar werk geëxposeerd in de Groningse A-kerk, in 1994 ontving ze de Piet Zwartprijs voor fotografie, ze kreeg in datzelfde jaar de opdracht een tentoonstelling samen uit stellen de fotocollectie van het Stedelijk Museum. In 1993 was er een grote expositie van haar werk in het Amsterdams Historisch Museum.

Beluister hier een interview van Maartje van Weegen met Eva Besnyö.

Groen Links bezorgt huis aan huis ruim 5 miljoen 'beeldkranten' op A3 formaat, gevuld met 8 paginagrote foto's. Voorop staat Femke Halsema. De krant bevat 10 redenen om op de partij te stemmen'.

Bron: Adformatie.

Winny de Jong signeert woensdag 15 januari het nieuwste nummer van weekblad Panorama. Aanleiding hiervoor is een fotoreportage met de lijsttrekster van deconservatieven.nl. De foto's zijn gemaakt door de Panorama-fotografen Hans Toonen en Hans Wientjens. Naast de fotoreportage staat er ook een interview met De Jong in het tijdschrift. Volgens Panorama-hoofdredacteur Frank Hitzert is het idee van de signeersessie van de lijsttrekster zelf afkomstig. "Het idee van een signeersessie is zo belachelijk dat het eigenlijk ook wel weer leuk is."

Bron: Nu.nl.

In Zuid-Holland wordt de watersnoodramp van 1953 onder meer herdacht aan de hand van foto's en andere beelden. Van 19 januari tot en met 9 maart is in het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam een tentoonstelling te zien onder de titel De Ramp van '53 door het oog van de media.



Het accent bij de expositie ligt op de beeldvorming over de ramp die Zuidwest-Nederland vijftig jaar geleden trof. Voor het eerst zijn radioverslagen, kranten, tijdschriften, Polygoon-filmjournaals en foto's uit de eerste dagen na de watersnood samengebracht. Naast enkele honderden al dan niet gepubliceerde foto's kan de bezoeker boeken en tijdschriften doorbladeren, toespraken beluisteren en reportages van de eerste dagen na de ramp bekijken.

De Ramp van '53 door het oog van de media is de eerste tentoonstelling van het nieuwe Nederlands Fotomuseum. Het fotomuseum is een fusie van het Nederlands Foto Instituut, het Nederlands Fotoarchief en het Nationaal Fotorestauratie Atelier.

Bron: De Gelderlander.


foto Dolf Kruger

Zooms are for fat people

Long ago when most cameras had 50mm lenses, if you tried to take a picture of a person 20 feet away and the image was too small, you simply walked in to 10 feet. But now many people are fantastically obese. Fatness is a modern epidemic. You will regularly see these 300+ pound lard tubs shuffling down the buffet line in the local Ponderosa with their plates piled a foot high with food, leaving a trail of droppings on the carpet behind them. Or you see them sitting in the theater or the subway where they take up two seats with their spreading fat. People didn't used to be fat like that long ago. Just a few were-and they were curiosities. But now there are millions of obese people and to meet their needs, the clever camera promoters have come out with small zooms such as 35-70mm or 43-86mm ... of slow speed, like F3.5, and inferior definition. They are intended just for these fat people. Now they can just sit there and adjust the zoom instead. They don't have to get up enough energy to walk. People today don't realize that changing the size of the image with the zoom has an entirely different effect from changing the shooting distance. But these little zooms have huge sales and the photo media touts them as the ultimate, and most people believe photo magazines as Gospel.

Ed Romney

Op 1 januari schreef ik:

Op 31 december vond de Volkskrant het een aardig idee om met een fotografie-bijlage te komen. Een lovenswaardig initiatief, ware het niet dat het vooral een promotie-stunt is geworden voor Rineke Dijkstra, Hellen van Meene en verdere Dijkstra-klonen van de Rietveld-academie (en protégé's van Willem van Zoetendaal, ex-Rietveld). Dat krijg je ervan als je een galeriehouder zoveel ruimte geeft zijn eigen handel uit te venten. Enig kritisch vermogen zou wenselijk zijn, anders blijf je als krant willoos meedrijven in een incestueuze kliek.

Zullen we het begin van het nieuwe jaar nu eens aangrijpen om de blik te verruimen tot buiten dit kleine cirkeltje? Dan zijn we ook meteen af van het eindeloze gebruik van het woord kwetsbaar. Ik kan het echt niet meer horen!

Nu blijkt dat ik niet alleen sta met die mening:

Beroering om oudejaarsbijlage Volkskrant
De 12 oudjaarspagina's van de Volkskrant over Nederlandse kunstfotografie hebben bij enkele foto-instellingen vragen opgeroepen over de medewerking van galeriehouder Willem van Zoetendaal bij de redactionele samenstelling. Een ingezonden brief van drie festivals is afgewezen, ook de op verzoek ingekorte versie. Ton Broekhuis van Noorderlicht vindt het vreemd dat 8 of 9 van de items uit de stal van Van Zoetendaal komen. "Hij is een particuliere galerist met een commercieel belang." Fotochef Haijtema van de krant zegt dat Van Zoetendaal geen beslissingen heeft genomen: "Ik ben verantwoordelijk voor de inhoud." Maar hij denkt wel dat er een volgende keer minder ruimte voor Van Zoetendaal zal zijn. (Bron Villamedia)

I've walked these streets
a virtual stage it seemed to me
make up on their faces
actors took their places next to me

I've walked these streets
in a carnival of sights to see
all the cheap thrill seekers
the vendors and the dealers
they crowded around me

have I been blind
have I been lost
inside myself and my own mind
hypnotized
mesmerized
by what my eyes have seen?

I've walked these streets
in a spectacle of wealth and poverty
in the diamond markets
the scarlet welcome carpet
that they just rolled out for me

I've walked these streets
in the mad house asylum they can be
where a wild eyed misfit prophet
on a traffic island stopped
and he raved of saving me

have I been blind
have I been lost
inside myself and my own mind
hypnotized
mesmerized
by what my eyes have seen?

have I been wrong
have I been wise
to shut my eyes and play along
hypnotized
paralyzed
by what my eyes have found
by what my eyes have seen
what they have seen?

have I been blind
have I been lost
inside myself and my own mind
hypnotized
mesmerized
by what my eyes have found
in that great street carnival

Natalie Merchant - Carnival

De zwartwit videoclip van dit nummer, waarin Natalie Merchant fotograferend (met een Leica M3) door Tompkin Square Park in New York loopt, is sinds kort op DVD verkrijgbaar.